Վրաստանի ընտրությունը

Վրաստանի իշխող մեծամասնությունը մտադիր չէ Սահմանադրությունից հանել Եվրամիության և ՆԱՏՕ-ի ինտեգրման մասին հոդվածը, հայտարարել է վարչապետ Իրակլի Կոբախիձեն՝ պատասխանելով լրագրողի հարցին։

Այս թեմային անդրադառնում եմ՝ վերահաստատելու համար այն պնդումս, որ չի կարելի Վրաստանի ներքաղաքական կյանքը դիտարկել «ռուսամետ- արևմտամետ» պարզունակ հարթության վրա:

ԵՄ-ին և ՆԱՏՕ-ին ինտեգրվելու, Հարավային Օսիայի կամ Աբխազիայի պատկանելության հարցերում Վրաստանում վեճ գոյություն չունի, եթե նույնիսկ հռետորաբանության հարցերում որոշակի տարբերություններ կան:

Վրաստանում ծավալվում է ներքաղաքական դիսկուրս, որն ավելի շատ նման է արևմտյան երկրներում ծավալվող ներքաղաքական գործընթացներին, այլ խոսքով՝ պայքար է գնում, այսպես կոչված, նեոլիբերալ շահախմբերի և ստատուս-քվոն փոխել ցանկացող ուժերի միջև:

ՈՒ նաև Վրաստանում վեճ է պետականության ընկալման, ինքնաճանաչման վերաբերյալ:

Եթե «կոլեկտիվ» «Սաակաշվիլի» պայմանական անունով հանդես եկող ընդդիմությունն ամբողջովին վարկաբեկել է արևմտականությունը (մեր արևմտամետների նման) և Վրաստանը դիտարկում է՝ որպես արևմտյան ֆորպոստ, Ռուսաստանի դեմ «երկրորդ ճակատ», ապա Իվանիշվիլիի թիմը բալանսավորված քաղաքականության մեջ է տեսնում Վրաստանի սուբեկտության մեծացումը:

Հենց սրա մասին են Վրաստանի հոկտեմբերի 26-ի ընտրությունները՝ արդյո՞ք Վրաստանում կհաղթի «հակաՌուսաստանի» մոդելը, թե՞ Վրաստանի հասարակությունը քվե կտա բալանսավորված քաղաքականության մոդելին, որի կարևոր ուղղություններից մեկը նաև Ռուսաստանի հետ կանխատեսելի հարաբերություններն են:

Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Մեկնաբանություններ